artvin etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
artvin etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

4 Eylül 2008 Perşembe

Artvin Festivals

AREA: 7.436 km²POPULATION: 212.833 (1990)TRAFFIC CODE: 08DISTRICTS: Artvin (center), Ardanuç, Arhavi, Borçka, Hopa, Murgul, Şavşat, Yusufeli.SITES OF INTEREST: Kafkasör, Mersevan plateau, Hatila River, Ilıca Village and Otingo hot springs, Ciskaro mineral water spring, Kopmuş, Kemalpaşa, Sarpri, Salihlibey Mosques, İşhan (Kanlı) Church turned into a mosque by the Ottomans, Hamamlı (Dolisane) Church used as a mosque, Camandar Baba, Sefer Pasha, Zor Mustafa Bey Mausoleums, Çelebi Efendi, Mehmed Bey fountains, Çoruh bridge.Provincial Cultural DirectorateTel : (466) 212 25 07Fax: (466) 212 16 43Significant Days Freedom from Occupation daysFreedom Day - Artvin City Center7 MarchFreedom Day - Ardanuç Ardanuç District7 MarchFreedom Day - Borçka Borçka District7 MarchFreedom Day - Şavşat Şavşat District27 MarchFreedom Day - Borçka-MuratlıBorçka-Muratlı8 MarchFreedom Day - Arhavi Arhavi District12 MarchFreedom Day - HopaHopa14 MarchFestivals:Kafkasör Culture and Art Festival Kafkasör (Artvin)22-25 JuneArhavi Culture and Art Festival Arhavi3 rd. week of July Karakucak Wrestling Festival and Efkari Minstrels Celebrations Ardanuç19-20 MayFestivities Beet Celebrations Şavşat Plateaus22-23 July

Bull Wrestling Artvin


The interesting side of the annual festivals that are traditionally organized in the last week of June is bull wrestling. The bulls, which are brought from different parts of the province, are wrestled according to the classification based on their weights and neck thickness. Since the beginning date of bull wrestling, some regulations have been used in order to protect bulls from any harm, and maximum care has been shown for them not to suffer. During wrestling, when one of the bulls is recognized as weak, then he is accepted as the loser and taken away from the arena by the authorized people. Thus, as a show of power limited within its regulations, Kafkasör bull wrestling goes on in a sports and festival atmosphere. This kind of wrestling which has no match that is heard or seen across the world, also displays the permanent characteristics of the region. In the festival, which also includes Karakucak wrestling and folklore shows, the lyrical debate of bards who come from the surrounding sub-provinces and villages are watched by the people in great interest. The wild and romantic Coruh river with its impressive rapids crosses the land here. White water rafting is possible on this river for the adventure-lovers to enjoy the excitement that few other rivers in the world offer. Along the road to Erzurum, are the Tortum waterfalls, constituting another attraction with a calm and peaceful atmosphere. 55 kms east of Artvin, are the towns of Savsat and Borcka, and the nearby Karagoller, a dreamlike place of beautiful lake. Wide plateaus are also found in Artvin, one being the Bilbilan; and the other Kafkasor, where the famous Kafkasor Festival is held with the interesting bull-fights. Sarp border gate is at Hope. There are many historical citadels, mosques, churches, and bridges, along with yachting, hunting, fishing facilities and thermal springs.

Artvin, Northeast Turkey

Set high in the Kaçkar Mountains at the eastern end of the Black Sea coast, Artvin is about as far from Istanbul as anyplace in Turkey can be.Artvin (ahrt-VEEN, alt. 520 meters/1706 feet, pop. 25,000) is far from Istanbul in distance (1317 km, 818 miles) and also in ambience. This is a rough-and-ready town of mountain farmers working in poor soil, of orchard arborists, livestock herders, and...prostitutes?! Yes, prostitutes.After the fall of the Soviet Union, formerly Soviet women (who came to be called "Natashas") in search of quick cash flooded into northeastern Turkey and turned many cheap hotels into brothels.Assuming that's not what you're looking for, you'll enjoy an hour's stroll through the town, but overnight facilities are limited and of a poor standard--even (perhaps especially) if you spend the night with a stranger. You're better off planning your itinerary so that you stay in Ayder, Erzurum, Kars, Trabzon, or even the small Kaçkar Mountains town of Yusufeli.The main attraction of the Caucasus Culture and Arts Festival (Kafkasör Kültür ve Sanat Festivali), held in late June at an alpine pasture 7 km (4 miles) from the town, is bull wrestling matches.The town center of this provincial capital is perched high above the highway which follows the serpentine course of the Çoruh River. From the bus station on the highway you follow a winding road up, up, up for a few kilometers to the town proper.Distances & Travel TimesArdahan: 235 km (146 miles) E, 4 hoursErzurum: 215 km (134 miles) S, 4 hoursKars: 207 km (129 miles) SE, 4.5 hoursTrabzon: 235 km (146 miles) W, 4 hoursYusufeli: 85 km (53 miles) S, 2 hoursKaçkar Mountains, NE TurkeyExtreme northeastern Turkey is a land of steep, rocky mountains. The Kaçkars are the northeasternmost range, their slopes plummeting into the Black Sea.In the steep, fertile valleys, farmers in villages and small towns make a precarious living from their fruit (especially apricot) and nut (especially walnut) orchards, mountain fields and pastures.In the 1970s an American named Richard Bangs arrived in the Kaçkars intent on rafting down the treacherous Çoruh River which thunders along the steep valley on the southeastern side of the Kaçkars, with Class 6 rapids in some places. He did it, then began bringing groups through his company, Sobek Expeditions, to do it with him. Thus was white-water river rafting born in the Kaçkars.Today people come to the mountains to shoot the rapids along the Çoruh, to visit the interesting old Georgian churches left from when the population here was mostly Christian Caucasians, to trek in the mountains, or simply to drive through the valleys and enjoy the dramatic scenery.Yusufeli, 130 km (81 miles) north of Erzurum, right in the midst of the best trekking and rafting country, is the favored base. A more pleasant town than the nearby provincial capital of Artvin, Yusufeli is right across the summits from Ayder on the Black Sea slope.

Artvin (Provinz)

Artvin ist eine Provinz der Türkei. Ihre Hauptstadt ist die Stadt Artvin. Die Provinz hat 191.934 Einwohner
(Volkszählung 2000) auf einer Fläche von 7.493 km².Sie grenzt an die Provinz Ardahan, Rize und Erzurum.
Die Einwohnerdichte beträgt 25,62 Einwohner/km².In Artvin lebt ein großer Teil der Lasen.BezirkeProvinzzentrum Artvin Ardanuç Arhavi Borçka Hopa Murgul Şavşat Yusufeli Basisdaten Provinzhauptstadt: Artvin Region (Bölge): Schwarzes Meer Gebiet Fläche: 7.493 km² Einwohner: 191.934 (2000) Bevölkerungsdichte: 25,62 Einwohner/km² Vorwahl: 0466 Kfz-Kennzeichen: 08 Provinzgliederung: 8 Bezirke

Artvin City 2

Town in northeastern Turkey with 25,000 inhabitants (2004 estimate), situated on the Coruh river, 550 metres above sea level. It is the capital of Artvin province with 195,000 inhabitants (2004 estimate).
Artvin's economy is based upon the region's limited agriculture and livestock breeding.
Artvin is linked by road with the small port of Hopa on the Black Sea, 60 km northwest, and Erzurum 200 km south.
The population of Artvin is highly mixed, consisting of Georgians and Lazes.
HISTORY1877: Placed under Russian rule, at the conclusion of the Russo-Turkish War.1918: Artvin is returned to Turkey following a treaty between Turkey and Soviet Russia.

Artvin City 1

ARTVİN CİTY
Like all cities extending along the beautiful Black Sea coast, Artvin is a lovely district, 64 km southeast of Hopa, possessing picturesque views of nature. Typical of this region, wide forests cover the area, and this landscape of mountains and lakes, plateaus and rivers, together with the traditional settings of pretty wooden houses, offers a pleasant atmosphere to visitors. The wild and romantic Çoruh river with its impressive rapids crosses the land here. White water rafting is possible on this river for the adventure - lovers to enjoy the excitement that few other rivers in the world offer. Along the road to Erzurum, are the Tortum waterfalls, constituting another attraction with a calm and peaceful atmosphere. 55 km east of Artvin, are the towns of Şavşat and Borçka, and the nearby Karagöller, a dreamlike place of beautiful lake. Wide plateaus are also found in Artvin, one being the Bilbilan; and the other Kafkaslar, where the famous Kafkasör Festival is held with the interesting bull - fights. Sarp border gate is at Hopa. There are many historical citadels, mosques, churches, and bridges, along with yachting, hunting, fishing facilities and thermal springs. In this city of diverse nature, there also exist numerous ancient sites for sightseers to visit. The ruins of a 16th century castle lie at the foot of the hill where the city is situated. There are fine old churches, dating to the 7th - and 10th centuries, near the villages of Barhal, İşhan, Bağbaşı and Çamlıyamaç. Balih Bey Mosque is another important monument of Artvin, and the typical old Turkish houses are the part of the charming historical scenery. The ride to Artvin via either route is wonderfully scenic. As you approach Artvin you will notice mediaeval castles guarding the steep mountain passes. As new roads are built in Eastern Turkey, a window opens on early civilizations as old as history itself, amid scenery that will take your breath away. With Trabzon as a starting point, the new and spectacular road to Kars and Mount Ararat, the resting place of Noah's Arc, is an easy drive along the Black Sea Riviera as far as Hopa, a port within ten miles of Russian border. Here the road winds its way into towering mountains and verdant valleys and passes the hill town of Artvin, where you will want to break your journey. At the edge of the Eastern Black Sea Mountains, you are in the heart of Turkey's wildlife area where natural beauties are balanced by Georgian and Genoese churches that graced these mountains when Marco polo made his own journey to the East. Hopa, an attractive town at the foot of a forested mountain, is the last port before the Turkish-Georgian border. The international boundary actually divides the village of Sarp. 27 km northeast of the town of Borçka on the way to Artvin there is the wonderful alpine lake of Karagöl, with various pine trees, as well as other flora and fauna. The road to Artvin traverses the Cankurtaran mountain pass, where verdant landscape changes to barren rocks. Hatira Valley National Park, about 25 km in length, is 10 km from Artvin, between the confluence of the Çoruh River and the Hatilla stream in the east, and Mt. Nathali (2923 m) in the west. Canyons with sheer cliffs and vertical drops can be seen though out the park. Both Mediterranean and Black Sea flora flourish together in the park along with bears, deer, wolves, foxes and eagles. Special houses on top of wooden stilts are home to the park bees who produce the famous regional honey. A winding drive midway up a Mountainside takes you to Artvin, the capital of the province. At the foot of the escarpment, a ruined 16th century castle crowns a rocky outcrop. Artvin is a charming city with beautiful old Turkish houses, typical of the region. The area's mild climate makes summer visits delightfully refreshing and every June, crowds of tourists, as well as brightly-clad locals, throng to the Kafkasör festival, where the spectacle of fighting bulls highlights the celebration. The adventurous might like to attempt white-water rafting on the wild, romantic Çoruh River. During the Middle Ages the Artvin area came under Georgian sovereignty, which makes it the best place for touring remains of the Georgian past. Its wonderfully scenic roads lead to the ruined churches and settlements that stand as a legacy of this period. The best-preserved of these are at Barhal and lshan, in the majestic Kaçkar Mountains. Barhal also offers some of the best country horseback riding. Several other churches in Bağbaşı and Çamlıyamaç are just off the road to Erzurum, passing by the Tortum Waterfalls and the pristine Tortum Lake. Other Georgian churches and settlements near Yusufeli are Dörtkilise, Köprügören, and Tekkale. Yusufeli itself boasts wonderful possibilities for nature lovers and hiking at 4,000 meters. East of Artvin is the former Georgian capital Ardanuç with its famous castle, which overlooks the longest canyon in the region.

Artvin Photo Album



The small provincial capital of Artvin with its population of 20,000 is located on a hill above the road linking Kars and Hopa. Artvin is a charming small town with old Ottoman houses and a spectacular mountain setting. Also the ride to Artvin from Kars and further onwards to Hopa and Rize offers a wonderful scenery.
Coming to Artvin from Kars, buses take the long route (4-5 hours) and drop you off at the bus station in the valley while the actual town center is on the top of the hill. You have to take a taxi to the center.

Türkiye'nin İlk Kadın Belediye Başkanı (Artvin'li)

Atatürk devrimleriyle Türk kadını, birçok gelişmiş ülke kadınından daha önce haklarına kavuştu. Medeni kanun ile kazanılan hakların ardından, Türk kadınına, önce 1930’da belediye seçimlerine, 1933’te muhtarlık seçimlerine katılma hakkı ve 1935 yılında yapılan milletvekili seçimlerinden önce (5 Aralık 1934 tarihinde) de milletvekili seçme ve seçilme hakkı tanındı (1935-1939 döneminde TBMM’de bulunan kadın milletvekili sayısı 18 idi). Kadınlar, İtalya’ da 1948, Japonya’ da 1950, İsviçre’ de 1971, Fransa’da 1944 yıllarında bu hakları kazandılar. Sadiye Hanım, 1930 yılında Yusufeli’nin Kılıçkaya Belediyesine Belediye Başkanı seçilerek, “Türkiye’nin İlk Kadın Belediye Başkanı” oldu ve...
iki yıl bu görevi yürüttü (1930-1932). 1950 yılında Mersin’den Belediye Başkanı seçilen Müfide İlhan, Türkiye’nin ilk kadın belediye başkanı olarak bilinse de bu doğru değildir. 1930 yılında çıkarılan Belediye Yasası ile kadınlara da belediye seçimlerinde seçme ve seçilme hakkı tanınması ile aynı yıl Sadiye Hanım, Kılıçkaya (eski adı: Ersis) kasabasında belediye başkanı seçilmişti ve dolayısı ile “Türkiye’nin İlk Kadın Belediye Başkanı” unvanı Müfide İlhan’ın değil, Artvin’in Yusufeli ilçesinden Ersisli Sadiye Hanım’ındır.İstanbul’da yetişen Sadiye Hanım’ın babası, Çıldır Kaymakamı iken Ermeniler tarafından şehit edilen Ersisli Arslan Bey’dir. Babasının mezarı Ardahan’dadır. Sadiye Hanım, Ardahanlı malül gazi Binbaşı Atabey ile evlendi. Gazeteci Ali Babür Ata Ardahan, Sadiye Hanım-Binbaşı Atabey çiftinin oğludur. Sadiye Hanım’ın ağabeyi Kadri Bey, Oltu Milletvekili Şavşatlı Hamşioğlu Rüstem Bey-Nafikâr Hanım çiftinin kızları olan Vasfiye Hanım ile evlendi. Halen Kılıçkaya’da yaşamını sürdüren ve “Paşa” diye anılan Vasfiye Hanım, Kılıçkaya Belediyesi Eski Başkanlarından Tuncay Özarslan’ın annesidir. Sadiye Hanım’ın Belediye Başkanlığı yaptığı dönemde Belediye Meclis Üyesi olan teyzesinin kızı Mediha Hanım da Türkiye’nin ilk kadın belediye meclis üyelerindendir. Kosova ve Trablusgarp valilikleri yapmış olan ünlü valilerden Hafız Mehmet Paşa’nın kızıdır. Mediha Hanım, Kılıçkaya kasabasından olan Kaymakam Adil Bey’in oğlu Muhlis Bey ile evlenerek Savcı soyadını aldı.

Yusufeli Spor Kulübü



Kulüp Başkanı
Oktay SAĞLAM
Kulüp İl Kod
08
Kulüp No
01
Kuruluş Tarih
16/12/1958
Kulüp Tür
SPOR KULÜBÜ
Forma Renk
Beyaz - Kırmızı
Ayırıcı İşaret
KOZA
Adres - 1
YUSUFELİ SPOR KULÜBÜ LOKALİ-YUSUFELİ
Adres - 2

Telefon
0466 811 2088
Fax
0466 811 2035
Yerleşim Yer
Artvin/Yusufeli
Faaliyet Durum
Faal
Spor Dalları
ATLETİZM, BASKETBOL, BOKS, GÜREŞ, HENTBOL, VOLEYBOL

Şavşat Spor Kulübü



Kulüp Başkanı
Binali KESKİN
Kulüp İl Kod
08
Kulüp No
09
Kuruluş Tarih
30/12/1986
Kulüp Tür
SPOR KULÜBÜ
Forma Renk
Kırmızı - Beyaz
Ayırıcı İşaret
Çay Çiçeği içinde Top
Adres - 1
ŞAVŞATSPOR KULÜBÜ LOKALI-ŞAVŞAT
Adres - 2

Telefon
0466 517 1226
Fax
0466 517 2606
Yerleşim Yer
Artvin/Şavşat
Faaliyet Durum
Faal
Spor Dalları
ATLETİZM, BASKETBOL, GÜREŞ, HENTBOL, JUDO,KURASH,AİKİDO,WUS-HU, VOLEYBOL

Murgul Spor Kulübü



Kulüp Başkanı
İsmail GÜRSOY
Kulüp İl Kod
08
Kulüp No
05
Kuruluş Tarih
26/11/1965
Kulüp Tür
SPOR KULUBÜ
Forma Renk
Yeşil - Kavuniçi
Ayırıcı İşaret
B.S.G
Adres - 1
Murgul Bakırspor Kulübü Lokali / Murgul
Adres - 2

Telefon
0466 711 3081 - 82
Fax
0466 721 2331
Yerleşim Yer
Artvin/Murgul
Faaliyet Durum
Faal
Spor Dalları
ATLETİZM, BASKETBOL, GÜREŞ, HENTBOL, VOLEYBOL

Hopa Spor Kulübü


Kulüp Başkanı
Orhan ÇAKIR
Kulüp İl Kod
08
Kulüp No
03
Kuruluş Tarih
26/02/1960
Kulüp Tür
SPOR KULÜBÜ
Forma Renk
Mor - Beyaz
Ayırıcı İşaret
Çay Çiçeği
Adres - 1
HOPASPOR KULÜBÜ LOKALİ-HOPA
Adres - 2

Telefon
0466 351 4322
Fax
0466 351 2270
Yerleşim Yer
Artvin/Hopa
Faaliyet Durum
Faal
Spor Dalları
ATLETİZM, BASKETBOL, BOKS, KARATE, MASA TENİSİ, TAEKWON-DO, VOLEYBOL, YÜZME,ATLAMA,SU TOPU

Borçka Spor

Kulüp Başkanı
Recep MERTTÜRK
Kulüp İl Kod
08
Kulüp No
11
Kuruluş Tarih
01/09/1987
Kulüp Tür
SPOR KULÜBÜ
Forma Renk
Yeşil - Beyaz
Ayırıcı İşaret

Adres - 1
ESNAF SPOR KULÜBÜ LOKALİ-BORÇKA
Adres - 2

Telefon
0466 415 2314
Fax
0466 415 2314
Yerleşim Yer
Artvin/Borçka
Faaliyet Durum
Faal
Spor Dalları
ATLETİZM, BASKETBOL, GÜREŞ, MASA TENİSİ, TAEKWON-DO, VOLEYBOL

Arhavi Spor Kulübü

Kulüp Başkanı
Hüseyin UZUNHASANOĞLU
Kulüp İl Kod
08
Kulüp No
02
Kuruluş Tarih
14/04/1959
Kulüp Tür
SPOR KULÜBÜ
Forma Renk
Sarı - Siyah
Ayırıcı İşaret
KOZA
Adres - 1
Atatürk Caddesi No:26 – Arhavi
Adres - 2
Arhavispor Kulübü Lokali - Arhavi
Telefon
0466 312 4205
Fax
0466 312 32 99
Yerleşim Yer
Artvin/Arhavi
Faaliyet Durum
Faal
Spor Dalları
ATLETİZM, BASKETBOL, BOKS, GÜREŞ, HENTBOL, İZCİLİK, KARATE, KÜREK, VOLEYBOL, HALK OYUNLARI

Ardanuç Spor Kulübü



Kulüp Başkanı
Alper KETENCİ
Kulüp İl Kod
08
Kulüp No
10
Kuruluş Tarih
11/06/1987
Kulüp Tür
SPOR KULÜBÜ
Forma Renk
Kırmızı - Beyaz
Ayırıcı İşaret

Adres - 1
ŞAVŞATSPOR KULÜBÜ LOKALİ-ŞAVŞAT
Adres - 2

Telefon
0466 611 2637
Fax

Yerleşim Yer
Artvin/Ardanuç
Faaliyet Durum
Faal
Spor Dalları
ATLETİZM, GÜREŞ, MASA TENİSİ, VOLEYBOL

Artvin Spor Kulübü



Kulüp Başkanı:Hüseyin KURT
Kulüp İl Kod:08
Kulüp No:18
Kulüp Tarih:24/05/2001
Kulüp Türü:Spor Kulübü
Forma Renk:Yeşil-Beyaz
Adres: CEBECİ İŞ HANI – ARTVİN
Telefon:0466 212 6200
Yerleşim Yer:Artvin/Merkez
Spor Dalları: ATICILIK VE AVCILIK, ATLETİZM, BASKETBOL, BİLARDO, BOKS, BRİÇ, DAĞCILIK, GÜREŞ, HENTBOL, VOLEYBOL

Artvin'li Ünlü Futbolcular







İbrahim Üzülmez

1974 Kocaeli doğumlu olup , Aslen
Artvin Hopa'lıdır.1.75 boyunda ve
72 kilo.Beşiktaş Spor Kulübünde
Defans mevkiinde oynamaktadır.
Volkan Demirel

1981 İstanbul doğumlu olup ,Aslen
Artvin Şavşat'lıdır.1.91 boyunda
ve 92 kilo.Fenerbahçe Spor
Kulübünde Kaleci mevkiinde
oynamaktadır.

Tolga Zengin

1983 Hopa doğumludur.1.91 boyunda ve 81 kilo.Trabzon Spor Kulübünde Kaleci mevkiinde oynamaktadır.

Artvin'in Uydu Görüntüleri




Artvin'e Nasıl Gidilir ?

Tercihinize bağlı olarak Artvin’e kara, deniz ve hava yollarından biri ile gidilebilir.
• KARAYOLU İLE ULAŞIM
Artvin'e karayolu ile Türkiye'nin her yerinden ulaşılabilir.Özellikle, Samsun’dan itibaren sahil yolu ile gidildiğinde Karadeniz’i solunuza ve dağları da sağ yanınıza alarak, sahil boyunca balıkçı barınakları, sahil lokantaları ve kıyıya yakın Karadeniz köy ve yaylalarına uğrayarak eşsiz güzellikte bir seyahat yapılabilir.
Artvin il ve İlçelerinde bulunan Otobüs İşletmelerinin telefon numaraları;
Artvin Otogar Tel : 0(466) 5114949
Firma
Artvin Merkez
Yusufeli
Şavşat
Hopa
Metro Turizm
0(466) 212 79 36
811 22 81
517 25 95
351 38 21
Lüks Artvin Seyahat
0(466) 212 21 70
811 24 00
517 13 36
351 30 50
Öz Artvin Ekspres
0(466) 212 13 76
811 21 24
517 34 35
351 25 26
Lüks Karadeniz
--
--
--
351 44 83
Metro
--
--
--
351 42 43
Ulusoy
--
--
--
351 43 03
Doğu Karadeniz
--
--
--
351 46 35
• DENİZ YOLU İLE ULAŞIM
Yolcular, Artvin’e doğrudan deniz yolu ile ulaşamamakla birlikte yaz aylarında İstanbul’dan Trabzon’a Limanı’na dek arabalı vapur ile gitmeyi ve oradan da kara yolu ile seyahat edebilirler.
Artvin’in Hopa ilçesinde Liman bulunmakta olup bu limanda şu anda sadece yük taşımacılığı yapılmaktadır.
Hopa Liman Tel : 0(466) 351 40 67
• HAVA YOLU İLE ULAŞIM
Yolcular, Artvin’e doğrudan hava yolu ile ulaşamamakla birlikte Erzurum veya Trabzon havaalanlarına uçak ile ve oradan da Artvin’ kara yolu ile seyahat edebilirler.
Firma
Telefon
Fly Havayolları
444 4 359 (Türkiye’nin her yerinden) Şehir içinde kod çevrilmeden şehirler arası kod ilave edilerek çevrilecektir.
Artvin merkezine en yakın havaalanı Erzurum (203 km.) ve Trabzon (234 km.) illerinde bulunmaktadır.
• DEMİR YOLU İLE ULAŞIM
Yolcular, Artvin’e doğrudan demir yolu ile ulaşamamakla birlikte Erzurum’a tren ile ve oradan da Artvin’ kara yolu ile seyahat edebilirler.
Artvin-Erzurum arası kara yolu ile 203 km.’dir
• ARTVİN VE İLÇELERİ ARASINDA ULAŞIM
Artvin ve ilçeleri arasında ulaşım karayolu ile sağlanmaktadır.Rize yönünden sahilden gelirken sırası Karadeniz sahilindeki iki ilçe olan Arhavi ve Hopa’ya; ardından Borçka ilçesine; Borçka’dan Murgul ilçesine ulaşılır.Borçka’dan devam edildiğinde Artvin merkezine, Artvin’den Çoruh boyu takip edilerek sırası ile Ardanuç,Şavşat ve Yusufeli ilçelerine ulaşılır.

Artvin'in Yöresel Türküleri

ATABARI


1936-1937 yıllarında Artvin oyun ekibi, Büyük Ata’nın isteği ile Balkan Festivaline çağrılır. Murat Coşkun ve Ahmet Çevik’in anlattıklarına göre ekip, Halvaşi Servet Başkanlığında Hüseyin, Murat, Ahmet, Ziver, Tahsin ve Ali Beylerden kuruludur.
Çağrı üzerine yola çıkan ekip 20 günde Tophane’ye ulaşır. Görevlilerce karşılanan ekip, konuk ekiplerle tanıştırılır. Büyük Ata, kırk gün, kırk gece süren eğlenceleri özellikle izlemektedir. Dolmabahçe sarayında gösterilerin yapıldığı salon hınça hınç doludur.
Ata Savarona ile gece saat 11.00-11.30’da, bandonun vals çalışı ile gelirler. Artvin oyun ekibi, o gece programın sunucusudur.
Murat Coşkun, bu geceyi şöyle anlatmaktadır:”Oyunlarımız; Düz horon, Deli Horon,Sasa Artvin barı ile oynayacağımız bugünkü Atabarı idi. Oyunlar beşer dakika ile sınırlıydı. Çağrıldık; diğer oyunlar bitip sıra Artvin barına gelince, salon çınladı. Öteden beri Ata’yı gözle izliyordum.
Yerinden kalktı, piste doğru ilerledi. Ziver’le Hüseyin Gürel’in arasında oyuna girdi. Ata’yı gören diğer büyüklerde kalktılar. Oyuncular yirmibeş otuz kişi oldu. Benden pınar gibi ter akmaya başladı. Ata’nın oyununa çalgı çalmak zordu.
Gecenin en coşkun bölümü olan buan, yirmi dakika sürdü, Ata ve yanındakiler ayrıldıktan sonra bizler Maradit Deli Horonu adı ile “ Şimdiki hemşin horonu” oynadık ve gösteri bitti.
Park Otel’de ekiplere verilen yemekte Ata özel beğeni ile Artvin ekibine birer kadeh rakı sundular. Bizler teşekkür ile karşılık verince, üçer tane badem verdiler. Yemedik, sakladık. Artvin’e dönüşte Valimiz, gezi izlenimlerimizi dinlemek üzere bizleri topladı. Bizde söz arasında Ata’nın bizimle oyun oynadığını anlattık. Bademlerini kendilerine sunduk.
İşte bu izlenimlerin verdiği duygu ve düşünce ile barın adının Ata’mızın adı ile ölmezleştirilmesi ve Vali Beyin bizlere önder olmasını istedik. Uygun buldular. Anımsadığıma göre, Ata’ya çekilen tel, şu anlamda idi: Balkan festivalinde ekibimizle lütfederek oynadığınız Artvin barını “ATABARI” olarak adınızla ölümsüzleştirmek istiyoruz, izninizi dileriz. Gelen yanıt (cevapta) ise uygun bulunduğu “Muvafıktır” şeklinde belirtmekte idi.”
İşte Atabarı, o günleri yaşayanların anlatımı ile Atatürk’e atfen “ATABARI” ismini almıştır. Oyunda sayı sınırı olmayıp, kız-erkek-karma veya yalnız kız, yalnız erkek olarakta oynanır. Oyun, sağ yay üzerinde yarım daire, başlangıç ve bitişte düz çizgi halinde oynamaktadır. Oyun, günümüze kadar geleneksel forumları içerisinde sergilenmiştir. (Kaynak: Sarı Çiçek Aylık Halkbilimi Gazetesi-Artvin), 19 Temmuz 1973 (Mustafa AZİZAĞAOĞLU)

ATABARI
Bu babamın evidirTahtaları kavidirÇalın vurun oynayınBurası düğün yeridir.
Uzun uzun kamışlarUcunu budamışlarBenim elâ gözlümüGurbete yollamışlar
Ben bir uzun kamışımYoluna dikilmişimİster al ister almaAlnına yazılmışım.
Bahçesi var bağı varAyvası var narı varAtamızdan yadigârBizde Ata Barı Var.

AHÇİK BARI-AKÇİK BARI

Ahçik barı, atabarı oyununu andırır. Farklı olarak figürlerin sağa ve sola yapılarak vuruşları vardır. Tek sıra bağımlı, sağ yönden çizilen yay üzerinde oynanır.
Ahçik barı, bir çok oyunda olduğu gibi yine düğün,bayram ve eğlencelerde yalnız kadınlar tarafından oynanan bir oyundur. Oyunun geleneksel tavrı yarım daire biçiminde sağ yay üzerinde oynanan düzenlemeler, oyunun geleneksel tavrı içerisinde yapılmıştır. içerisinde yapılmış olup değişiklikler söz konusu değildir.

ARHAVİ CANLISI

Bu oyunda yeni ve ortaya pek çıkmamış oyunlarımızdandır. Hem müzik hem de oyun bakımından çok hareketlidir. Arhavi' nin Murgul' a yakın kısımlarında oynanır. Erkekler ve kızlar ayrı ayrı oynarlar . İsmini yine Arhaviden almıştır. Canlılığı ve hareketli oluşu özelliğidir. Müzik olarak davul, zurna veya kemençe kullanılır.
Bu oyunun biraz daha değişik olan bir türü Barhal ve Rize ye yakın köylerde oynanmaktadır. Yaylanmaları ile titremelerle ileri geri gelme ve sekmelerle Karadeniz ekibinin oynadığı horonların özelliğini gösterir. Denizin dalgasından ekin tarlasının rüzgar etkisi ile yatıp kalkmasından balığın titremesi gibi tüm esintiler oyunda mevcuttur.
CİLVELOY

Cilveloy, genellikle halka yapısı biçimde oynanan bir kadın oyunudur. Oyun oynanırken, atma türküler söylenerek karşılıklı soru ve cevaplarla oynanan oldukça estetik bir yapıya sahip, sağa sola yürüme ve üçleme figürlerinden oluşur.
Cilveloy, düğün ve eğlencelerde daha çok türkü olarak söylenip kadınlar tarafından oynanır. Oyun, ismini türkü sözlerinden almıştır. Oyunda anlatılmak istenilen tema beğenme, beğenilme ve kur yapma gibi genelde düğün ve özel eğlencelerde oynanır. Halka yapısı biçiminde oynanmaktadır.

COŞKUN ÇORUH

Yöremizde, bahar aylarında kar sularının erimesi, yağmurun yağması ile çeşitli dere ve ırmakların Çoruh nehrine dökülmesi sonucu azgın bir hale gelen nehir, bölge halkımıza çoğu zaman mal ve can kaybına neden olmaktadır. Bu nedenle oyun, Çoruh’u konu alarak, yaz ayları durgunluğu ile bahar aylarındaki azgın anlarını sergilemektedir.
Oyun kapalı halka içerisinde ağır olarak başlar; hareketler anında hızlanarak devam ettirilir. Oldukça sert oynanan bir oyundur. Ağır bölümleri ezgi ile oynanır. Hızlı bölümleri ise sadece ritim eşliğinde oynanır. Oyun, yalnız erkekler tarafında oynanır. Oyun anonim olup ilk kuran kişi hakkında kesin bulgu yoktur. Oyunun başlangıç ve bitişi, düz çizgi olup, halka yapısı içinde oynanır. Belli sayı sınırı yok; ancak, çok kalabalık sayılarla,oyun, hızlı olması yüzünden oynanmaz. Oyun, herhangi bir düzenlemeyle şekillendirilmemiş, geleneksel formu içerisinde oynanır.

DELİ HORON

Deli horon, halka yapısı içinde oynanan, Artvin’in temel oyunlarından biridir. Horona “Deli” ön adının takılması, oyunun “deli dolu” diye tabir edilen biçimde oynanmasından kaynaklanmaktadır. Figürlerin birçok bölümü gerginlik, sertlik ve gerilim içerisinde canlı olarak yapılması, oyuna bu niteliği kazandırmaktadır.
Oyunda coşkuyu sağlamak için, atılan uzun nağaralar (Kıcına) esastır. Komut, veren tarafından her figürü belirleyen yöresel tabirlerle (Yöresel sözlerle) anında verilir.Örneğin : Başla, başla-işle, işle kollar üste, Kollar siya-kındır oyna, Dura dura-Kollar çabuk-Gel oguna diza-Vuur orta topuk gibi belli komutlarla oyun yönetilir.
Oyunu oynayanlar, belli bir sayı ile sınırlanamaz; genellikle açık hava ve harman gibi yerlerde oynanır. Oyunun kaynakçası hakkında ve hazırlanışı, oynanışı, hareketliliği yörede birlik, beraberlik ve dayanışma sembolü olduğuna, kararlılık ve güçlük ifadesini belirttiği yolunda ortak düşünceye varılmıştır.
Halk arasında bu oyuna ilişkin olarak, deli horon oynanan yerde “Kırk yıl ot bitmez” sözü yaygındır. Oyun, ayrıca bazı kesimlerde (Kuçen deli horonu, Kocabey deli horonu) gibi isimlerde oynanır. Oyun kuran kişi bilinmeyip Artvin ve beldelerinin en güzide oyunudur. Yalnız erkekler tarafından oynanır.

DÖNE

Döne oyunu, bir genç kızın elinde aynası ile yüzüne bakarak kaşlını, gözünü, saçlarını düzeltmesi ile ve oyun içerisinde de görüldüğü gibi her yöne dönüşü ile, genç kızın kendi kendini süslemesi ile, haz duyarak kuruntu içerisinde oynanan bir oyundur.
Oyun, tek sıra bağımlı sağ yöne çizilen yay üzerinde oynanır. Oyunun içerisinde yer alan döne “Dönüş” figürlerinde döne ismini alır. Öne çift sol,çift sağ ayak çıkararak sola ve sağa çift sağ ayak çekerek yine öne ve yana el çırparak, dört yönlü dönerek, öne çöküş yaparak belli sırayla oynanır. Oyun komutları “hop” diye verilir.
Oyun, beğenme,beğenilme temalarını işleyip sadece kadınlar , genç kızlar tarafından oynanır. Belli bir sayı sınırı olmayıp oyunu ilk kuran kişi kesin belli olmayıp anonimleşmiş bir oyundur.

DÜZ HORON (VARAGELA)

Yukarıda üç isim altında toplanan bu oyun, yörede değişik isimlerle oynanmasına rağmen, aynı karakteri taşıyan bir oyundur.
Düz horon, genellikle düğünlerde kız ve erkek tarafından birleşerek, dostluklarının sembolü olarak, çoğunlukla yüz açımı törenlerinde oynanan bir tür oyundur.
Düz horon, halka yapısı biçiminde oynanan temel oyunlardan olup, hareketli, estetik, oldukça canlı bir oyundur. Oyuna düz horon denmesinin (Bazı yerlerde adi horonda) iki neden olabileceği kanısındayız. Birincisi, genellikle düz horon , düz bir alanda (Harman) da oynanmasından benzetilmiştir. İkincisi ise, Çoruh nehrinin durgun anlarını sembolize etmiş olması, oyuna, zaman zamanda durgun Çoruh’ta söylenir.
Oyunun başlangıcından bitişine kadar, belli bir tempo ve coşku ile oynanması, uzun nağraları ile oldukça estetik bir yapıya sahiptir. Oyun, belli bir sayı ile sınırlanamaz. Yörede en çok oynanan bir oyundur ve en kalabalık kitlenin katılımıyla, büyük bir coşkuyla oynanır. Oyun, çeşitli isimler altında tek karakterde oynanan oyundur.

HEMŞİN OYUNU

Hemşin horonu, yörede yaşayan “hemşinliler” tarafından oynanan bir oyundur. Daha çok sahil kesmi , Hopa civarında, halka yapısı içerisinde, genellikle tulum eşliğinde oynanır. Oyun 7/8 ritimle (7/8’lik) oynanır.
Artvin civarlarında, bir düğünde gençlerden kurulu bir oyun ekibinin, gösterisinde oyunun oynandığı yerin tahtadan; yani ağaçtan yapılan bir zemin üzerine sertçe vurmaları, sıçrayıp düşmeleri sonucunda sahnenin çökmesi, bir benzetme ile oyuna “Atom” denmesine neden olmuştur.
Hemşin oyunu, yine kendi komutlarıyla yönlendirilir. Örneğin: Siya, siya-Savuş, savuş-Geldum, geç-Geçte,dura-Geldi Hemşin gibi tabirlerle söylenip belli bir sayı ile oyuncular sınırlanamaz. Oyunun oldukça sert ve akıcı olması, yöre oyunlarının tipik örneğidir. Oyun, yalnız erkekler tarafından oynanır.

KARABAĞ

Yöremizin coğrafi konumu , arazi ve iş gücünün çok zorlu şartlar içerisinde yapılması nedeni ile hayırlı işler, kız köçürme, oğlan evlenmelerde düğün ve nişan gibi törenler genelde iş gücünün az olduğu güz aylarına bırakılır. Ancak, “gönül ferman dinlemez” deyiminden yola çıkan bir genç oğlan, bir kıza deli gibi vurulur. Kara sevdaya düşer. İş, güç, yaz, kış, bahar, dinlemez; yaz aylarında aile büyüklerini kız evine elçiliğe gönderir. Fakat, yukarıda bahsettiğimiz gibi tabiatı ile kız evi büyükleri, “yaylalar insin, bağlar bozulsun hele bir bakalım” gibi sebeplerle geri çevrilir. Yaylaların bozulması, bağlardaki hasatın toplanması, kız hazırlığının tamamlanması, karşı dağlara kar yağması ile belli olurmuş. Aşık genç, hergün kalkıp dağlara bakarmış; kar ne zaman yağacak diye Nihayet bir sabah kalkar ki, karşı dağlara kar yağmış; gencin aşırı haz duyması ve sevinci ile dağa doğru “kara bak! Karabağ” diyerek, hem oynayıp hemde bağırarak dağa doğru koşmasıyla sevincinden kaynaklanan bir aşık oyunudur. Karadağ, tema olarak Azeri kökenli olup, aynı sevinci paylaşan kızın da öyküsünü konu olarak, karşılıklı oynanan bir oyundur. Oyunu ilk kuran kişi bilinmemekte, oyun bir kız-bir erkek tarafından solo gösteri nitelikli, beğenme, beğenilme sevgi ve aşkı konu alır. Düğün ve özel eğlencelerde çok oynanır. Belli sayı sınırlamadan, isteyen kızlı-erkekli kalkıp oynarlar.

KOBAK

Kobak bölgemizde bir köy adıdır. Oyun halka yapısı biçiminde genellikle tulum eşliğinde erkekler tarafından oynanır. Bu oyun Yusufeli ilçemizin yakınında Kobak köyünden adını almıştır. Oyun içerisinde, belli bir yerde, ezgi değişir ve bu bölümde türkü söylenir. Sonra tekrar oyun müziğine geçilerek, oyuna devam edilir. Oyunun kaynaklanması Çoruh nehri ile de ilgilidir. Oyun içerisinde bazı figürler, Çoruh nehri üzerinde kürek çekme hareketlerini gösterir.
Kobak oyunu, belli başlı komutlarla, Topal, topa-İşle, işle-üç vur sağa, üçte sola çek kürek çekha vurdu kobak gibi terimlerle kendine özgü bir oyundur. Oyun, halk arasında sıkça olarak genelde erkekler tarafından oynanır; kız-erkek karmada oynanabilir. Daha çok düğünlerde harmanda oynanır. Belli bir sayı sınırı yoktur. Oyun, halka yapısı biçiminde oynanır. Oyun, ismini bir köy adıyla almıştır. Oyunu ilk kuran kişinin o köyden olması gibi, kesin bir bulgu yoktur.

KOÇERİ-KOÇÇARİ

Koçeri, adını bir erkek isminden almıştır. Bu kişi , çok gezen, çok dolanan, yerinde durmayan bir kişidir.
Hâlende günümüzde çok gezenlere derler ki tabiri caize “Koçeri misin, ne gezip duruyorsun?” Bölgede, genç kızların bir kahramana olan duygu ve çağrısını dile getirir bir oyundur. Genç kızların bir koçeriye vurulmasıyla onun gördükleri zaman beğenilmek maksadıyla oynadıkları bir oyundur. Oyun oynanırken bu kahramanı da şöyle davet ederler. “Oy ninni koçeri, sallanda gel içeri” diye oynanıp söylenerek, mısralarla kahramanı davet ederler.
Oyun, halay yürüyüşü gibi başlar; hızlanma çapraz ve çöküş
figürlerinden oluşur. Oyun, halka yapısı biçiminde oynanıp belli bir
sayı sınırı yoktur. Oyunu kuran kişi (Koççari) isimli bir erkek
olduğu araştırılmış olup, genç kızların bu koççariye karşı
duygularını dile getirmeye çalıştıkları bir oyundur.

MENDO BARI

Araştırmalara göre “Mendo”, bir erkek ismidir. Aynı kişinin, oyunu, kendisinin uyarladığı bilinmektedir. Kişinin, haz duyarak oynadığı söylenmektedir. Oyun ağır hareketlerle başlar; birden hızlanan bir tempo ile devam eder. Oyun içerisinde çok yönlü dönüşler olup, tek sıra bağımlı ve sağ yöne çizilen yay üzerinde oynanır. Oyunun içindeki üçleme figürleri, diğer oyunların bir çoğunda görülen tipik figürlerinden biridir. Yürüyerek ayak çekme, üçleme, çöküş gibi figürlerin belli bir sırayı takip ederek, yavaş ve hızlı bir şekilde oynanmasından oluşur. Oyun, kişinin adını konu alan bir oyundur. Oyun, kızlı-erkekli veya yalnız erkekler tarafından da oynanır. Oyun kişinin kendini gösterme amacı ile daha çok düğünlerde oynanır.

SARI ÇİÇEK (SARI KIZ)

Sarı çiçek, yörede çok yaygın bir oyundur. Yörede, sarı kızın,etkin olması konusunda birçok rivayetler vardır. Ancak bunlardan biri, en sağlıklısıdır. Yaptığımız araştırmalara göre 1124 senesinde Çoruh boylarında yerleşen Hıristiyan Kipçak Türklerini, müslüman yapmak maksadıyla Mısır’dan, adı “Şehsan” olan Şeyh, kuvvetleri ile Çoruh vadisine gelirler. Orada bulunan Benek hakimin,sarışın,gökyüzü kadar güzel,sarı saçlı kızını görünce aşık olur. Şehsan ile kızın arasında büyük bir aşk başlar. Kız, müslümanlığı kabul eder; ancak, babası buna asla razı olmaz. Kızın babası Şehsan’ın kuvvetleri ile çarpışmaya başlar. Benek hakimi üstün kuvvetleri ile çarpışma sonucunda Şehsan’ın ordusunu bozguna uğratır. Şehsan sevgilisini yanına alarak, tüm ordusu kılıçtan geçirilir.
Şehsan ve sevgilisi sarı kız, kurtulma ümidi ile dağın yamaçlarına doğru kaçmak isterler. Benek hakimi askerleri tarafından görülür ve peşlerine düşülerek şehit edilirler.
Oyunun bu olaydan kaynaklandığı, Şehsan’ın sevgilisi Sarı kızın
nazı ve sonra aşklarının birleşmesi arasındaki öyküyü temsil ettiği
kabul edilir. Oyun, düğün ve daha çok eğlencelerde oynanır. Bir
kız, bir erkek tarafından sevgiyi, aşkı ve naz yapmayı konu
almıştır.

SOL AYAK

Bu oyun kendisini pek göstermemiş yani tanınmamıştır. Tulumla
oynanır. Sol ayakdenmesinin sebebi Erenköy de sol ayağı topal bir
kadının bu oyuna olan düşkünlüğü ve çok iyi oynayışı nedeni iledir.
Yaygın değildir. Erenköy, Moğun, Uçer, Kivi gibi köylerde oynanır.
Oyunun komutları sol ayakta verilir. Tek sıra veya yarım daire
şeklinde oynanır. Kulağa hoş gelen bir müziği vardır. Çalgı
kesinlikle tulumdur. Komutlar koppa , sağlı sollu ile, dura gibi
verilir.

ŞAHLAN (ŞEYHA)

Şahlan, yörede daha çok yükselmeyi, büyümeyi, onuru,gururu, kahramanlığı simgeleyen bir sözcük olarak kullanılır.
Taşımacılık,ulaşım ve çete savaşlarında At’ ın önemi büyük olan bu bölgemizde de hayvanın şahlanıp iki ayak üstüne kalkması, yükseliş ve sevinci tanımlamasıyla, oyundaki yükseliş anındaki bağırmalar, buradaki kahramanlık duygusunun sembolüdür.
Başlangıç ve bitiş hariç, kapalı halka halinde oynanır. Oyun içerisindeki yaylanma, halay karakterine sekmeli koşma (Sağ yana doğru), çöküşleri ve topuk üçlemelerinden oluşur. Ardından anlaşıldığı gibi oyun, (Şahlanmayı,yükselmeyi) sevinci simgeler. Oyun oynanırken bu şahlanış açıkça görülür. Erkeklik ve kadınlık varlığının sağlanması, kahramanlık duygularının vurgulanmasıdır.
Oyun, “Hop, hopde...” komutları ile oynanır. Oyun, anonim olup, kuran kişinin kesin bulgusu yoktur. Diğer oyunlar gibi çok fazla oynanan bir oyun değildir. Kız-erkek karma oynandığı gibi yalnız erkek olarakta oynanır.

ŞAVŞAT BARI (Çift Jandarma)

Şavşat Barı, genellikle türküsü söylenerek oynanan diğer bar türlerinden, üç ayak,ağır bar gibi isimler altında toplanıp oynanan bir oyundur.
Oyunun bulgusu ise, çok eski tarihlere dayalı bir aşk öyküsüdür. İki genç arasında büyük bir aşk başlar. Bu karasevdayı bilmeyen kalmaz. Birçok insan, bu gençler için nağmeler yapıp türküler söylerler. Artık kızı istemenin zamanı gelmiştir. Genç oğlan, kızı istetir; ancak, kız babasının kesin razılığı olmaz. Herşeye rağmen geri çevirir. Kızını bir başkasına (Beşik kertmesi) sözlemiştir. Bahar ayları gelince köylerden, yaylalardan göç başlar. Bu göçler halk arasında büyük eğlencelerle tertiplenir.; bunlarda yer yer isimlendirilir. Bu mevkideki ismi ise (Vargoda) yayık yaylamak, yayla zamanı eğlenceleri olarak bilinir. İşte bu tarihlerde, genç oğlan,sevdiği kızın verileceği genci vurur ve köyden kaçar. Köy halkının yaylaya çıkmasını bekler ve o gün gelir. Köy halkı, binbir eğlence masallarıyla göçe koyulur. Uzunca bir yol aldıktan sonra, ilk konaklayacakları mevkiye gelirler. O düzlüğün, yani mevkinin ismi (Vaket)’tir. Vaket’e gelirler. Genç oğlan, sevdiği kızında orada olacağını bildiğinden, bunu takip eder. Köy halkı burada eğlenmeye başlar. Davul,zurnalar çalınır;türküler söylenir.; oynanır; koçlar kesilir; kebaplar vurulur; yiyilip içilir. Genç oğlan, halkın arasına gelir; uzaktan sevdiği kızı gözler,kızda sevdiğini görür ama, bir türlü yaklaşamazlar. Bakışıp hasret giderirler. O arada genç kız, birde ne görsün, karşıdan iki jandarma geliyor; sevdiğini götürecekleri genç kızın içine doğuyor. Genç kız, acılar ve üzüntüler içerisinde ağlayarak jandarmanın görünmesiyle ağıt yakarak bu türküyü söylüyor ve ağlıyor.
Oyunun türkü sözlerinde ise, Çift jandarma geliyor kaymakam konağından, Fiske vursam kan damlar, kırmızı yanağından,böyle esinlendiği gibi birde, Cebi dolu paketi, giyme yeşil caketi, Yar Allah’ın seversen, gel dolanak Vaketi’nde ise sevdiği genç, yeşil bir ceketle oraya gelir; bu, tanınırsın anlamında. Gel dolanak vaketi ise, kaçmak anlamında sevdiği gence çağrı yaparak söylenen bir türküdür.
Daha sonra bu öyküyü yaşayanlar, gençlere atfen ve hatırlamak, yaşatmak maksadıyla halk arasında türküsü söylenip oyuna dökmüşlerdir. Oyun, halk arasında sıkça oynanan bir oyundur. Belli bir sayı sınırı yoktur; kız-erkek genelde karma olarak oynanır. Oyun, çizgi ile başlayıp yarım daire sağ yay üzerinde oynanır.

TEŞİ

Artvin ve civarında, genelde iç kesimlerde, toplu iş gücüne dayalı birlikte yapılan çalışmalara “Meci-İmece” adıyla toplanırlar. Yöre halkı kış gecelerinin boş geçmesi, gece eğlenceleri yapılması amacıyla, yün eğirme, mısır ayıklama, tütün doğrama gibi bazı işlerini kış gecelerinde, komşuları davet ederek hem çalışır; hem de gece eğlenceleri düzenlerler. Bunlar maniler, bilmeceler,karşılıklı atma türküler ve orta oyunları gibi eğlencelerden oluşur.
Teşi ise yün eğirmeye yarayan aracın ismidir. Teşi, ağarşak ve iğden oluşan, ağaç bir araçtır. Bu araçla, yünden iplik yapılmasını canlandıran yün eğirmeyi temsil eden bir oyundur. Oyun oynanırken ayak, el figürleri ile adeta yün eğiriyormuş gibi gerçek figürlerle gösterilir.Oyun figürleri, estetik yönden ağırlık taşır.; ayak üzerinde esneyerek yürünür ve elde teşi ile yün eğrilir. Teşi oyunu, kadınlar tarafından oynanır. Belli bir sayı sınırlaması olmayı genellikle bağımsız ferdi olarak oynanır. Teşhi havası olarak ta anılan oyuna ait ilk nota derlemesi 1945 yılında Muzaffer SARISÖZEN tarafından yapılmış ve TRT Repertuarına kazandırılmıştır.

UZUN DERE

Uzun dere, yörede, gelinin (Puhaça) yoğururken genç kız ve kadınlar tarafından oynanan bir oyundur. Uzun dere “İnce dere” , yörede bir yer ismidir. Oyun. İçerisinde anlatımı bu yörede daha çok yapıldığı için, ismini bu bölgeden almıştır. Uzun dere oyununu oynayan oyuncuların ellerinde buğday, arpa daneleri, oyunla birlikte gelinin başına serpiştirilir. İnanışa göre gelinin rızıklı, bereketli olması inancı ile temsil edilir.
Gelin, hamur yoğururken teknenin içine lira veya bozuk para atılır. Bu da aynı anlam içerisinde, gelinin, bolluk bereketlilik getirme inancını simgeler. Hamur pişirildikten sonra etrafındakilerce yenmesi için parça parça kırılıp dağıtılır. Ekmeğin içindeki para kime çıkarsa, uğurlu sayıldığından saklanır. Ekmeğin içinde para çıkan kişi genç kız veya erkekse, bu parayı gece yastığının altına koyup yattığı zaman, kendi kısmetini görürmüş diye inanılır. Oyun, düğünlerde yüz açımı töreninden sonra damat evinde, puğaça yoğrulup, gelinin bereketli olması dileğiyle oynanan , belli sayı sınırı olmayıp genç kız ve kadınlar tarafından oynanır. Oyun ferdi hareketlerle oynanır. Oyunu kuran kişi çok eski bulgulara dayalı olup gerçek kaynağı bilinmektedir.

ÜÇ AYAK – AĞIR BAR

Yurdumuzun bir çok yöresinde adımlardan ismini alan, bölgemizde de aynı isim altında bar türünde oynanan bir oyundur. Oyunun ağırlama, hoplatma, hızlanma bölümleri vardır. Oyunun üç ayak adında oynanması, üç adım kuralına bağlı olmasındandır. Oyun, tek sıra bağımlı, sağ yöne çizilen tek sıra halinde oynanır. Bölgemizde bu tür oyunlar, bir çok isim altında oynansa bile, hepsini toplayıcı özellik olarak üç ayak ismi kullanılır.
Yöremizde, ağırlama bölümlerinde, bu tür oyunlarda kadınlar ve erkekler tarafından, karşılıklı atma türküleri söyleyerek oynanabilmektedir. Oyun, sağ yay üzerinde yarım daire formunda oynanır. Kız-erkek karma veya yalnız bilinmemektedir. Halk arasında düğünlerde, harmanda sıkça oynanılan bir oyundur.